საერთაშორისო დაცვის სააპელაციო ტრიბუნალი შეიქმნა 2016 წლის დეკემბერში, 2015 წლის საერთაშორისო დაცვის აქტის 61-ე მუხლის შესაბამისად. ტრიბუნალი არის კანონით დამოუკიდებელი ორგანო და ახორციელებს კვაზი-სამართლებრივი ფუნქციას.

2015 წლის საერთაშორისო დაცვის აქტის მე-10 ნაწილმა დაადგინა ტრიბუნალი, როგორც სააპელაციო ორგანო, რომელიც უზრუნველყოფს საერთაშორისო დაცვის განმცხადებლების ეფექტურ საშუალებას საერთაშორისო დაცვის ოფიცრების რეკომენდაციების შესაბამისად. ტრიბუნალის წევრებისა და პერსონალის ფუნქციები ასევე ჩამოყალიბებულია 2015 წლის აქტის მე-10 ნაწილში.

აქტი, განსაკუთრებით მე-2, მე-3 ნაწილები (შესწორებული), მე-4 და მე-6, ადგენს სხვადასხვა სამართლებრივ წესებს, რომლებშიც ტრიბუნალი მოქმედებს მისი იურისდიქციის ფარგლებში საჩივრების განხილვისას. ამ სამართლებრივ წესებს დაემატა ევროკავშირის (დუბლინის სისტემის) 2018 წლის რეგულაციები, საერთაშორისო დაცვის ოფიცრის მიერ გადაცემის გადაწყვეტილების აპელაციასთან დაკავშირებით, დუბლინი III რეგულაციის მიხედვით (რეგულაცია 604/2013). 2018 წლის 1 ივლისიდან ტრიბუნალმა ასევე განსაზღვრა სააპელაციო საჩივრები ევროპის საზოგადოებების (მიღების პირობები) რეგულაციების 2018-2021 წწ.

ტრიბუნალი ბუნებით ინკვიზიციურია და დამოუკიდებელია გადაწყვეტილების მიღების ფუნქციების შესრულებაში. ტრიბუნალის წევრებმა უნდა უზრუნველყონ, რომ მათზე დაკისრებული საქმეები წარიმართოს ეფექტურად და განიხილება ისეთივე სწრაფად, როგორც ეს შეესაბამება სამართლიანობასა და ბუნებრივ სამართლიანობას.